Osteoporoza, diagnostyka choroby

Diagnozowanie osteoporozy rozpoczyna się zawsze od oceny stanu klinicznego pacjenta, klinicznego zaawansowania choroby, czynników ryzyka osteoporozy.
W chwili obecnej za podstawowe narzędzie w rozpoznawaniu osteoporozy uważane jest badanie densytometryczne kości. Wykonanie badania nie wymaga skierowania od lekarza, jednak fachowa porada lekarska pozwoli na wybór optymalnego dla każdego pacjenta fragmentu szkieletu, który ma być poddany badaniu (kręgosłup lędźwiowy, szyjka kości udowej czy też inny fragment szkieletu). Przyjmuje się, że u osób młodszych zalecane jest wykonanie badania densytometrycznego kręgosłupa lędźwiowego, a osób starszych szyjki kości udowej. Optymalne byłoby wykonanie badania obu fragmentów szkieletu, a wybór jednej opcji podyktowany jest głównie kosztami badania.
Skuteczność badań ultradźwiękowych w rozpoznawaniu osteoporozy i ocena ryzyka złamań kości nie została jeszcze w pełni udowodniona.
W niektórych przypadkach pomocne będzie wykonanie badania radiologicznego kości, szczególnie przy podejrzeniu złamania kości. Badanie radiologiczne kości jest również pomocne w diagnozowaniu różnicowym przyczyny bólów kości, szczególnie kręgosłupa. Jest to dolegliwość, z powodu której zgłasza się do lekarza wielu chorych. Trzeba pamiętać, że bóle kości, w tym kręgosłupa są spowodowane tylko w części przypadków osteoporozą, częściej natomiast przez inne choroby, głównie zmiany zwyrodnieniowe.
W ramach podstawowych badań wykonywane są badania biochemiczne krwi i moczu, oceniające gospodarkę wapniowo-fosforanową rozszerzone czasami o badanie aktywności biochemicznych markerów kostnych. W niektórych przypadkach, przy podejrzeniu osteoporozy wtórnej konieczne są uzupełniające badania potwierdzające lub wykluczające te choroby. Decyzję o zakresie rozszerzenia badań podejmuje w każdym indywidualnym przypadku lekarz specjalista.

Zobacz więcej >>